زمينه هاي بروز رفتار همدلانه در دانش آموزان و مربیان

1) همدلي يك نوع خصوصيت ذاتي انسان هاست. چون انسان ها در اجتماع به دنيا مي آيند و با هم زندگي مي كنند و بزرگ مي شوند. براي هم ديگر ارزش حياتي قائلند و نسبت به يكديگر نگران مي شوند و رفتار همدلانه از خود نشان مي دهند.
2) رفتار همدلي بر اساس شرطي سازي اوليه شكل مي گيرد و انسان ها از رفتارها و عكس العمل هاي ديگران همدلي را مي آموزد.
3) رفتار همدلي مي تواند به موقعيت و تجربه خود آنان بستگي داشته باشد، يعني هر چه افراد همدلي بيشتري را تجربه كرده باشند، احتمال واكنش رفتار فعالانه در آن ها بيشتر خواهد بود.
4) همدلي مي تواند متناسب با جنسيت افراد، شكل متفاوت به خود بگيرد، اغلب نسبت به همجنس خود رفتارهاي همدلانه ي بيشتري نشان مي دهند و خود را از نظر جنسي جاي ديگران (همجنس خود) قرار مي دهند.
5) تشويق رفتارهاي همدلاانه از طرف ديگران مي تواند احتمال بروز آن را در موقعيت هاي مشابه افزايش دهد.
6) فرد با آموزش شناخت و درك احساسات خود و ديگران و تفسير موقعيت ها ، قادر خواهد بود رفتار همدلانه را از خود نشان دهد.
7) گاهي علت بروز رفتار همدلانه مي تواند دوري كردن از يك حالت روحي منفي و ناخوشايند باشد.
8)هنگام بروز مشكل ، احساسات خود را با ديگران در ميان بگذاريم.
9) متوجه باشيم كه همدلي از سوي دوستان داراي حد و اندازه است، افراط در آن امكان سوء استفاده را فراهم مي آورد.
10) اطرافيان خود را به خاطر رفتارهاي همدلانه شان تشويق كنيم.
11) در برابر افرادي كه موجب دلسردي ما مي شوند و يا احساسات همدلانه ي ما را جدي نمي گيرند، مقاومت كنيم.
12) در همدلي با ديگران از مقايسه كردن خودداري كنيم. چون ممكن است به احساسات پر اميد آن ها لطمه وارد شود.
13) اميل به شركت در فعاليت هاي گروهي را افزايش مي دهد.

حقوق شهروندی در مدارس عمومی و دبیرستان چگونه باید آموزش داده شود؟...